Πήγα, είδα το Δωμάτιο 32. Τι είναι το δωμάτιο 32;
Δεν θα το έλεγα παράσταση, αλλά αυτό, το γράφω για καλό. Πήγα, ήπια το ποτό μου και ένα σφηνάκι σχέσεων. Όσο μπορεί να χωρέσει σε 40 λεπτά. Και μέσα σε αυτά τα λεπτά, τελικά χωράνε πολλά. Μπορεί να ξεδιπλωθεί ένα τρίγωνο και να παρουσιαστεί όπως δεν το είχες φανταστεί.
Οι ηθοποιοί ήταν όλοι εξαιρετικοί, όπως προσωπικά θα τους ήθελα. Κινήθηκαν στο χώρο που λόγω συνθήκης μικρός, τους περιόρισε στην ουσία. Στις σχέσεις.
Ή μήπως τελικά δεν είναι σχέσεις; και είναι μια;
αυτή με τον εαυτό μου;
με τον εαυτό σου;
αν θες να πιεις μια Κυριακή ένα ποτό, αλλά βαρέθηκες τα ίδια και τα ίδια, αν θες να δεις μια παράσταση αλλά βαριέσαι τη κλασσική δομή, κλείσε έγκαιρα τη θέση σου και κλείσε τη βδομάδα σου, με θέα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου