Από ποιον όροφο να ξεκινήσουμε;
Πόσοι υπάρχουν;
Πόσοι φτιάχνονται να λες...
Πόσοι;
Ας αρχίσουμε από τα υπόγεια...
Πάμε μια βόλτα;
Αρκεί να μου κρατάς σφιχτά το χέρι.
Μα νόμιζα στο σφιχτά ασφυκτιάς.
Κι εγώ νόμιζα οτι ο έρωτας κρατά για πάντα.
Ε, όχι και για πάντα. Όσο δεν ασφυκτιάς στο σφιχτά.
Τόσο.
[ήχος]
Αθήνα/Η ιστορία του σύγχρονου Θεάτρου/ΕΚΠΑ, τμήμα Φυσικής
1 σχόλιο:
Μπορώ ωστόσο να `μαι εκεί
στην αμοντάριστη στιγμή
λίγο μετά από την αγάπη
ξανά θα ξεγλιστράς απ΄ το κενό σου
και δίπλα ο θάνατός σου θα λέει
φεύγω κι άντε πάλι απ΄ την αρχή
Ναι, θέλω αν θέλεις να `μαι εκεί
στην τώρα φωτιστή σκηνή
λίγο μετά από την αγάπη
όταν με την ομορφιά σου μόνο
θα φτιάξεις νέο χρόνο
όλες τις μέρες που δεν ήμουνα εκεί
Δημοσίευση σχολίου