καθώς σε βλέπω ακίνητο
Μπορώ να βάλω κοντά σου
Σ' αυτές τις σκοτεινές μορφές που θα σε παραστέκουν αιώνια
Ώσπου μια μέρα να σβηστείς κι εσύ παντοτινά μαζί τους
Ώσπου να γίνεις πάλι μια φωτιά μες στη μεγάλη Τύχη που σε γέννησε
Μπορώ να βάλω κοντά σου
...με τα περήφανα μάτια της οργισμένα
κι όπως οι αστραπές αλωνίζουν τα νιάτα.
και μη γελάς και μην κλαις και μη χαίρεσαι
Μη σφίγγεις άδικα τα παπούτσια σου σα να φυτεύεις πλατάνια
Μη γίνεσαι ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΝ.
Ν. Γκάτσος
*Αμοργός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου