όταν...

...οι ήχοι πλημμυρίζουν το δωμάτιο.

και το δωμάτιο γίνεται τέσσερις τοίχοι.

και οι τοίχοι κάγκελο.

σίδερο.

κι εσύ...

κι εσύ στην άκρη,

πότε κουλουριασμένο και πότε στα τέσσερα.

πότε στα δυο,

και πότε στο ένα.

το ένα του κανένα.

κι αυτό το κανένα, γίνεται κι αυτό

κουτί.

μαύρο, συμπαγές,

βαρύ.

δεν ανοίγει,

δεν τολμά.

κι αυτό στα τέσσερα,

στο ένα και στα δυο,

έξω απ' τα σίδερα,

πέρα απο τα κάγκελα,

δεν βλέπει.

δε σηκώνει κεφάλι.

μόνο ακούει.

οι ήχοι 

πλημμυρίζουν το δωμάτιο...

ένα μυστικό στη τσέπη,

ένα κουτί.

μαύρο,

συμπαγές,

βαρύ.

*τα όμορφα μυαλά,

όμορφα καίγονται