19.12.11

σύντροφοι και φίλοι

Θα 'ναι γιορτή, μου λες. 
Σαν τα Χριστούγεννα;
Ακόμα πιο γιορτινά, μου λες. Θα γελάμε στην Αφρική και θα κολυμπάμε γυμνοί στην Αυστραλία, μου λες. Θα 'ναι απο αυτές τις γιορτές που είναι ολόδικές μας. Που δεν τις έχει πετάξει κανείς σε κάποιο ημερολόγιο...
Δική μας γιορτή...
Δική μας γιορτή,
γιορτή μας, είπες κι έγειρες στις ρίζες μου.




"...λένε ακόμα οτι από τότε, κάθε παραμονή Χριστουγέννων, γύρω στα μεσάνυχτα, κάτι παράξενο συμβαίνει, κάτι που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει: ένα σμάρι πυγολαμπίδες τριγυρνούν επίμονα, τρεμοσβήνοντας, σε 'κείνο το σημείο, λες και κάτι αναζητούν, λες και γυρεύουνε να θυμηθούνε κάτι. Ότι ένας άνεμος αναπάντεχος φέρνει, ποιος ξέρει από πού, ανάλαφρες σαπουνόφουσκες και χρυσόχαρτα αστραφτερά...
Έτσι λένε...
Ποιός ξέρει;"
Ευγένιος Τριβιζάς, Ένα δέντρο, μια φορά




4 σχόλια:

rainmaker's phantom είπε...

υπέροχο..

fi|ma είπε...

σ' ευχαριστώ πολύ :)

αυτή που ήταν κάποτε είπε...

Θέλω απλά να αφήσω το στίγμα μου. Ότι σε διάβασα. Τίποτε παραπάνω. Γιατί κατά τ' άλλα έχω μείνει άφωνη...

fi|ma είπε...

Με συγκινεις :')