Δηλώνω από την αρχή, πως ο τίτλος είναι λάθος τοποθετημένος. Διαφωνώ. Δηλαδή, διαφωνώ στο αόρατο. Το αόρατο τσίρκο που παρακολούθησα χτες με καλή παρέα, ήταν κάτι παραπάνω από τσίρκο. Ήταν η αναδόμηση της πραγματικότητας. Ακούγεται φιλολό, αλλά αυτό ήταν. Μια επανεξέταση των νόμων της φυσικής και των νοητικών μας κατασκευών.
Τι είναι η ομπρέλα;
ποια η χρήση της;
τι είναι το ύφασμα;
γιατί υπάρχει;
τι τα κάνουμε τα σκεύη μαγειρικής;
η βαρύτητα;
ποιος ο ρόλος της;
μια αποδομημένη παράσταση που στόχο είχε να ξαφνιάσει με το απρόσμενο της καθημερινότητας. Επίσημο τσίρκο δηλαδή. Και όσο η Victoria Chaplin προσπαθούσε να το αποδώσει με την υπέροχη παρουσία της, τόσο ο Jean-Baptiste Thiérrée αβίαστα το προωθούσε μένοντας πότε στη σκιά, και πότε στο φως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου