Είχα στο ένα χέρι ένα κουβάρι μαλλί, βαρύ σα βόμβα.
Μου 'πεσε, χωρίς να το καταλάβω. Κι άρχισε να κυλάει. Μπροστά στα μάτια μου κυλούσε στα σκαλιά, γλυστρούσε στο δρόμο, σε κεκλιμένα επίπεδα και σε περιέργα σοκάκια. Κυλούσε γρήγορα, σχεδόν αγχωμένο να περάσει από κάθε όμορφο σημείο της πόλης σου. Ξετυλιγόταν συνέχεια σε κάθε στροφή. Κυλούσε....κυλούσε και δεν τελείωνε...μπροστά στα μάτια μου. Κυλούσε συνέχεια μα δε γινόταν στάλα λιγότερο. Έδειχνε να μη τελειώνει. Μάτια μου, σταμάτησε όταν έφτασε στην πόρτα σου.
Είχα στο άλλο χέρι, ένα σπίρτο, βαρύ σα φλόγα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου