μάγκας

Πρωί πρωί μας εμφανίστηκες σφυρίζοντας. Μάγκας. Μάγκα σε φωνάζαμε στην παρέα. Πάντα μέσα, πάντα παντού, πάντα εκεί. Κι εκεί που όλοι σε ακολουθούσαμε...έτσι...μάγκικα...άρχισες να σφυρίζεις πάλι. Μάγκικα. 

Πρωί, σφυρίζοντας, εξαφανίστηκες πάλι. Λέγαμε έψαχνες νέους ήχους. Λέγαμε πως ίσως φταίγαμε εμείς, που δεν ακούγαμε καλά το σφύριγμα. Λέγαμε πολλά...

Σήμερα, έμαθα πως αυτό το σφύριγμα δεν ήτανε ποτέ δικό μας και πως ένα τραγούδι πάλευες να πεις. Σήμερα έμαθα, πως έφτασες πια να το πεις ορθά, να το πεις σωστά, να το ψιθυρίσεις όμορφα. Μάγκας!

Ένα τεράστιο δάκρυ για σένα μάγκα μου. Σαν τη μία τη χάντρα από το δικό σου, το αθόρυβο μπεγλέρι. Εκείνο που τρίβεις στη τσέπη σου τη μικρή. Που τρίβεις με μανία να ζεσταθείς. Εκείνο που τρίβεις στη τσέπη σου τη μικρή, προτού σφυρίξεις...

.και σ' έναν τέτοιον μάγκα, του πρέπουν δύο ψίθυροι,

έκαστος, στο είδος του.

"...και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές..."

Διονύσιος Σαββόπουλος

"...Blue jeans, White shirt

Walked into the room you know you made my eyes burn

It was like James Dean, for sure

You so fresh to death & sick as cancer

You were sorta punk rock, I grew up on hip hop

But you fit me better than my favourite sweater, and I know

That love is mean, and love hurts

But I still remember that day we met in December, oh baby!

I will love you till the end of time..."

Lana Del Rey