Μίλα μου βρώμικα*

Έχω μια μικρή που με έχει τρελάνει. Το πιστεύεις; Πρωί βράδυ δίπλα μου. Κι όταν κοιμάμαι. Όταν πλένω τα δόντια μου, όταν σου μαγειρεύω και δεν έρχεσαι να φας. Δοκιμάζει πρώτη. Σου τρώει τη μερίδα σου. Δεν έρχεσαι κι εσύ, και παίρνει τη θέση σου σου λέω. Δεν ταιριάζετε. Πόσες σελίδες; Δεν κάνει αυτή για σένα. Δεν ξέρω ποια είναι αλλά ξέρω τι δεν είναι. Δεν είναι για σένα. Η μικρή μου συμφωνεί. Πάντα συμφωνεί. Όλα καλά; Είναι εκνευριστικά φρόνιμη, ύπουλη και ήσυχη. Σου μοιάζει. Πώς αλλιώς; Μαζί τη γεννήσαμε. Της αρέσει να είναι αθόρυβη, μικρή βλέπεις. Έχει κρύο χεράκι, μεγάλα μάτια γκρι. Νομίζω ποτέ δεν τα κλείνει και είναι κουραστικό αυτό ρε συ. Τώρα που μου γράφω κάθεται στο σαλόνι και κοιτάζει απ' έξω να περνά ο κόσμος βρεγμένος. Πόσες μερίδες να αφήσω να περιμένουν; Δε χαίρεται με τίποτα αν και μικρή. Τα μικρά θα έπρεπε να είναι πιο εύκολα, να μεγαλώνουν και να πεθαίνουν, ε; Σήμερα έφαγε τη μερίδα σου. Στο λέω να μη λες δεν στο είπα. Έχω μια μικρή. Δεν την ήθελες εσύ μια, την κράτησα να σε θυμάμαι. 

Μια μικρή κατάθλιψη.

Αναρωτιέσαι αν είσαι ένα τέρας ή ένας άγιος. Είσαι και το ένα και το άλλο. Και τόσα άλλα. Βασικά είσαι άπειρος.*

Tu l’entends ? Bien sûr que tu l’entends.
Le murmure. Le murmure assourdissant et permanent.
Il a envahit la ville et les esprits.
Il arpente les rues en hurlant.
Le murmure assourdissant et permanent,
Comme un bruit parasite à l’intérieur qui t’épuise,
Qui souffle à l’oreille de chacun « t’es mauvais, t’es bon à rien, tu seras jamais assez bien »,
Qui te répète « t’es comme ça, ou tu devrais, ça changerait rien si tu changeais ».
Le murmure assourdissant et permanent qui espère te mettre à terre en te criant : « Essaie pas de refaire l’histoire, t’y arriveras jamais c’est trop tard, c’est baisé, c’est imprimé dans les mémoires ».
Le murmure assourdissant et permanent qui te fait croire qu’y a pas de rédemption,
Pas de pardon. Pas de rachat. Pas de rémission.
Et tu l’acceptes. Tu le laisses rentrer.

Ooooh qu’est ce que tu fais ?! Arrête !
Qu’est ce qu’il te prend de faire des trucs pareil ?
Pourquoi tu t’fais du mal comme ça ?
Qu’est ce qui va pas ? Parle moi, tu sais que tu peux tout me dire.
Mais nan mais c’est des conneries tout ça tu le sais.
Regarde moi dans les yeux. Regarde moi. On s’en branle. C’est PAS important.
Moi j’te trouve magnifique. Depuis la première fois que j’t’ai vu.
D’ailleurs j’m’en suis toujours pas remis.
Et puis comment j’ferais sans toi moi ?
Et puis comment l’univers il ferait sans toi ?
Ca pourra jamais fonctionner. C’est impossible.
Alors faut pas pleurer ! Faut pas pleurer. Parce que ça va aller j’te le promets, ça va aller.
Parce qu’on est de ceux qui guérissent, de ceux qui résistent, de ceux qui croient aux miracles.
Pas d’ceux qui disent que leur * bouge parce qu’on les pousse du pied.
Mais un jour tout ça on y pensera même plus.
On aura tout oublié, comme si ça avait pas existé.



Qu’est ce qu’il faut qu’je fasse ?! Pour que tu t’sortes les doigts du cul,
Que t’enlèves cette merde que t’as dans les yeux ?
T’as tout !
T’as toutes les cartes en main ! T’as.. T’as tout ! T’es beaucoup trop beau enfoiré !
Salope de ta race*** ! Tu me brûles ! Tu me brûles trop !
Avec tous les autres aussi, qui me brûlent beaucoup trop fort !
Moi ça m’fout des cicatrices moi.
J’suis là. J’suis prêt à tout.
J’suis prêt à aller en enfer, j’te porte sur mon dos.
J’me prends des beignes regarde, j’me prends des beignes.
Et toi t’es assis. Tu plantes ton derche !
Tu refuses de sortir de ta cellule.
Mais tu vois pas qu’y a besoin de toi ?
Tu vois pas que si tu fais rien.. tu sers à rien ?
Ca va continuer combien de temps comme ça ?
Tu vas rester à côté des rails ? Comme une VACHE, qui regarde le train ?
Jusqu’à ce que t’en puisses plus ou… qu’on t’mettre dans une boîte en bois ?
Arrête de sourire ! Ce sourire là, qui pue l’échec !
Allez rend moi ce sourire papa. .. mais d’un autre côté t’as raison.
C’est tellement plus facile de sourire, plutôt que d’être heureux.

Tu te demandes si t’es une bête féroce ou bien un saint.
Mais tu es l’un, et l’autre. Et tellement de choses encore.
Tu es infiniment nombreux.
Celui qui méprise, celui qui blesse, celui qui aime, celui qui cherche. Et tous les autres ensemble.
Trompe toi, soit imprudent, tout n’est pas fragile.
On attend rien que de toi, parce que tu es sacré. Parce que tu es en vie.
Parce que le plus important n’est pas ce que tu es, mais ce que tu as choisi d’être.

Tu nous entends le Blizzard ? Tu nous entends ?!
Si tu nous entends, va te faire enculer.
Tu pensais que t’allais nous avoir hein ?
Tu croyais qu’on avait rien vu ?
Surprise connard !
Tu nous entends la Honte ? Tu nous entends ?!
Si tu nous entends fais gaffe quand tu rentres chez toi seule le soir,
On pourrait avoir envie de t’refaire la mâchoire avec des objets en métal,
Ou d’te laver la tête avec du plomb, qu’est ce que t’en dis ?
Tu nous entends la tristesse ? Tu nous entends ?!
Si tu nous entends, c’est que toi aussi tu vas bientôt faire ton sac.
Prendre la première à gauche, deuxième à droite, puis encore à gauche puis aller niquer ta race.
Félicitations ! Bravo !
Tu nous entends la Mort ? Tu nous entends ?!
Si tu nous entends sache que tu nous fais pas peur, tu peux tirer tout ce que tu veux.
On avance quand même, tu pourras pas nous arrêter.
Et on laissera personne derrière, on laissera personne se faire éliminer.
Tout ça c’est fini !

Tu nous entends la Dignité ? Tu nous entends ?!
Si tu nous entends sache qu’on a un genou à Terre et qu’on est désolé.
On est désolé de tout ce qu’on a pu te faire, mais on va changer !
On va devenir des gens biens tu verras !
Et un jour tu seras fière de nous.
Tu nous entends l’Amour ? Tu nous entends ?!
Si tu nous entends il faut que tu reviennes parce qu’on prêt maintenant, ça y est.
On a déconné c’est vrai mais depuis on a compris.
Et là on a les paumes ouvertes avec notre cœur dedans.
Il faut que tu le prennes et que tu l’emmènes.
Tu nous entends l’Univers ? Tu nous entends ?!
Si tu nous entends, attends nous ! On arrive.
On voudrait, tout comprendre, tout savoir, tout voir, tout vivre.
On cherche la porte du nouveau monde pour pouvoir s’y fondre en grand.
Tu nous entends Toi qui attends ? Tu nous entends ?!
Si tu nous entends souviens toi qu’t’es pas tout seul. Jamais.
On est tellement nombreux à être un peu bancal un peu bizarre.
Et dans nos têtes y’a un blizzard.
Comme les mystiques loser au grand cœur.
Il faut qu’on sonne l’alarme, qu’on s’retrouve, qu’on s’rejoigne.
Qu’on s’embrasse. Qu’on soit des milliards de mains sur des milliards d’épaules,.
Qu’on s’répète encore une fois que l’ennuie est un crime. Que la vie est un casse du siècle, un putain de piment rouge. Nique sa mère le Blizzard.
Nique sa mère le Blizzard.
Tout ça c’est fini.

Nique sa mère le Blizzard.
Quand la seule chose dont tu t’sens capable c’est d’te mettre en chien de fusil et d’plus penser à rien.
Nique sa mère le Blizzard.
Si tu t’sens glisser y’aura des mains pour te rattraper.
Nique sa mère le Blizzard.
Creuser, jusqu’au bout. S’arrêter que quand t’as tout enlever.
Nique sa mère le Blizzard.
Tu seras là, tu respireras l’air et tu réaliseras que y’a quelque chose qui a changé.
Nique sa mère le Blizzard.
La nuit sera calme. Personne restera sur le carreau.
Nique sa mère le Blizzard.
Des douleurs, des peines y’en aura, mais on restera debout.


*αφορμή κορυφής

**χαμένη στη μετάφραση

Fishing fish

Όταν ξεκινάς είναι δύσκολα λέει. Τη στιγμή που σηκώνεσαι και πρέπει να πάρεις την πρώτη την απόφαση για την πρώτη την κίνηση.
Είναι δύσκολο να ξεκινάς και είναι ακόμα πιο δύσκολο να ξεκινάς όταν έχεις ήδη ξεκινήσει. Δεν υπάρχει πρόσφατη αφετηρία. Ή όλα δείχνουν μικρές αφετηρίες. Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι εκεί έξω που αυτές τις αποφάσεις-αφετηρίες τις έχουν στο τσεπάκι. Να, εσύ είσαι ένας από αυτούς. Σηκώθηκες, τίναξες λίγο τη σκόνη και τσουπ, συνέχισες. Όχι οτι είχες καμια σκόνη πάνω σου αλλά έτσι, να το κάνεις πιο θεατράλε. Κι ας μην είχες κοινό. Σηκώθηκες το λοιπόν, κοίταξες γύρω σου, δεν ήταν κανείς. Λάθος αφετηρία, σκέφτηκες. Έτσι λοιπόν, βγήκες κάτω, διάλεξες έναν και τον ανέβασες στο μέρος σου. Το επόμενο πρωί ξανά τα ίδια. Σηκώθηκες το λοιπόν, κοίταξες γύρω σου, ήταν κάποιος. Πάλι καλά. Καμία σκόνη, κανένα σημάδι.
Αλλά ρε μαλάκα μου, λάθος αφετηρία.

You're afraid of falling over the line*

το ξέρεις το κορμί 
κι έχεις δουλέψει σκληρά γι' αυτό ε.
το ξέρεις οτι το ξέρουμε.
κι η γνώση λένε ίνε η μισή αρχοντιά.
χρειάζονται δυο όμως ε.
μια συγκατάθεση
και μια μικρή συνενοχή.
την ελάχιστη ε.

*Laura Welsh - Cold Front

επιλογές

Τι παράξενη κοπέλα είσαι `συ
τι μεράκια έχεις και σε βασανίζουν
ώρα τώρα το `χεις ρίξει στο κρασί
και τα μάτια σου τα βλέπω να δακρύζουν

Τι μυστήριο κορίτσι είσαι `συ
μια σε βλέπω στα μεταξωτά ντυμένη
μια σε βλέπω να τα πίνεις σαν τρελή
κι από ντύσιμο πολύ κακοφτιαγμένη

Τι παράξενη κοπέλα είσαι `συ
δεν μ’ αρέσει η ζωή αυτή που κάνεις
άσε πλέον τις ταβέρνες το κρασί
σου το λέω πως στην ψάθα θα πεθάνεις
Μ. Χιώτης

χορεύοντας με έναν θεούλη

- Υπάρχει Θεός;
- Σε συμβουλεύω να σκεφτείς αν η συμπεριφορά σου θ' αλλάξει ανάλογα με την απάντηση που θα δώσεις στο ερώτημα. 
Αν δεν θα αλλάξει τότε η ερώτηση είναι περιττή. Αν θα αλλάξει, τότε μπορώ να πω πως εσύ αποφάσισες ήδη: χρειάζεσαι έναν θεό.
*Μπέρτολτ Μπρεχτ

[συνοδός]

κάπου στην Αμερική

Όλο μεταφράζω στίχουςαπό τα τραγούδια μου τα αμερικανικάαλλάζω τους ρυθμούς τους ήχους

και από Ροκ εν Ρολ τα κάνω τσάμικα *

[πηγή]

Η Χριστίνα μαγειρεύει καλύτερα απ' όλες μας 

γι' αυτό και τη μπερδεύουμε με τη μικρή Ελένη,
τη γυναίκα του Πατώκου και τη Στέλλα.
Όμως μόνο αν η Χριστίνα βάλει 3-5 κοπέλες φρέσκες,
τις τσιγαρίσει σε φρέσκο αέρα,
και τις αφήσει να μαραθούν στον ήλιο,
τότε μόνο καταλαβαίνεις πόσο πανούργα είναι.

Ιλιάδα

"το μόνο φως για μας,
είναι τα χέρια μας"

Στάθης Λιβαθινός

Ομήρου, Ιλιάδα

Φεστιβάλ Αθηνών

είχα πάρει χάπια για να κοιμηθώ*

σαν τη βουτιά πριν την επιστροφή,
σαν το τελευταίο ρούχο που πετάς από πάνω σου πριν κοιμηθείς,
έτσι.

[σπουδαία δικαιολογία]

Για την προδοσία*

I know it's a bad trip,

believe me.

I know you're trapped.

Cause I've been there before.

And there's a way out.

You have everything that you need.

You only see yourself,

while judging others to be blind.

Stop thinking,

And open up your eyes.

Pea Sized, Stop thinking

"Πρέπει να κρατάμε μιαν υπόσχεση;
Πρέπει να δίνουμε μιαν υπόσχεση;
Εκεί που χρειάζονται υποσχέσεις δεν υπάρχει τάξη.
Πρέπει λοιπόν να οικοδομηθεί η τάξη.
Ο άνθρωπος δε μπορεί να υποσχεθεί τίποτα.
Τι υπόσχεται το χέρι στο κεφάλι;
Οτι θα παραμείνει χέρι και δεν θα γίνει πόδι.
Γιατί το χέρι, γίνεται κάθε εφτά χρόνια, κι ένα άλλο χέρι.
Όταν δώσεις σε κάποιον μιαν υπόσχεση και κατόπιν τον προδώσεις είναι σίγουρο οτι πρόδωσες τον ίδιο άνθρωπο;
Όταν δίνεις σε έναν άνθρωπο μιαν υπόσχεση κι αυτός βρίσκεται αδιάκοπα κάτω από διαφορετικές συνθήκες που σημαίνει οτι αλλάζει αδιάκοπα ανάλογα με τις συνθήκες και γίνεται άλλος άνθρωπος, πώς είναι δυνατό να κρατήσεις μιαν υπόσχεση που έδωσες σε κάποιον άλλο;
Αυτός που σκέφτεται προδίνει.
Αυτός που σκέφτεται δεν υπόσχεται τίποτα εκτός απο τ' ότι εξακολουθεί πάντα να σκέφτεται..."
Ιστορίες του κ. Κουνερ, η διαλεκτική σαν τρόπος ζωής, Μπερτολτ Μπρεχτ

this is a song about a bad girl*

Ο έρωτας κι ο χρόνος
είναι τα πιο νοθευμένα κοκτέιλ.
Κυκλοφορούν στο αίμα.
Νιώθεις ευφορία.
Κυκλοφορούν στο αίμα,
γίνονται οξύ και τα καίνε όλα.
Καμία ευφορία.




what my heart feels
my lips must confess
so I will never let her alone

Lee Moses - Bad Girl

πρώτη του Σεπτέμβρη

Ό,τι δεν κατάφερες την πρώτη του Γενάρη-
αυτή του Σεπτέμβρη θα έρχεται πάντα πρώτη.

Κάθε Σεπτέμβρη θα γυρνάς απ' το χωριό σου
και μόνο απ' τα άσπρα μέρη κάτω απ' το μαγιό
θα αναγνωρίζω το κορμάκι το δικό σου
που τους χειμώνες το κοιτάζω μόνο εγώ

Και τι έχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω....
αυτός τη νύχτα κλείνει εγώ μένω ανοικτός
κι αν καταφέρω και τον πάγο σου τον λιώσω 
κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως.....
Φοίβος Δεληβοριάς

igetup

I get up in the morning 
To the beat of the drum 
I get up to this feeling, 
Keeps me on the run. 
I get up in the morning, 
Put my dreams away, 
I get up, I get up, I get up again...

Dead Man's Bones - Lose Your Soul

Να μια αλλόκοτη προοπτική.
Να σηκώνεσαι στο δρόμο,
στο πάτωμα.
Να απλώνεσαι και να χύνεσαι,
να μοιάζεις πιο ψηλός από ποτέ.
Τρομάζει αυτό; αλήθεια.
Αλήθεια; ποιον;

Birth^One^day

One day baby, we'll be old
Oh baby, we'll be old
And think of all the stories that we could have told . . .

No more tears, my heart is dry
I don't laugh and I don't cry
I don't think about you all the time
But when I do –I wonder why

Little me and little you
Kept doing all the things they do
They never really think it through
Like I can never think you're true.

You have to go out of my door
And leave just like you did before
I know I said that I was sure
But rich men can't imagine poor.

Here I go again – the blame
The guilt, the pain, the hurt, the shame
The founding fathers of our plane
That's stuck in heavy clouds of rain.

[ Asaf Avidan, Reckoning Song (One Day ]

my mistakes were made for you

Μόχθος των καλών

Ρώτησαν τον κ. Κ.: τι φτιάχνετε τώρα;

Ο κ. Κ. αποκρίθηκε: Κουράζομαι πάρα πολύ, ετοιμάζω το επόμενο λάθος μου.

Μπερτολτ Μπρεχτ, Ιστορίες του κ. Κουνερ, η διαλεκτική σαν τρόπος ζωής

Την αγάπησε το δίχως άλλο.
Την αγάπησε που φοβόταν το νερό, την αγάπησε που κολυμπούσε βαθειά,
που ρωτούσε πάντα χωρίς να περιμένει ν' ακούσει την απάντηση.
Την αγάπησε που πάντα έκανε το σωστό με τόσο λάθος τρόπο.
Που διάλεγε τα καλοκαίρια να μη πηγαίνει διακοπές κανείς.
Την αγάπησε γιατί ο ήλιος της άλλαζε το χρώμα και τη διάθεση, τη φωνή και το κορμί.
Την αγάπησε κι αυτό της έπεσε βαρύ.
[νότες]

Ικαριά

Μενεξέδες καὶ ζουμπούλια, καὶ θαλασσινὰ πουλιά,
ἅμα δεῖτε τὸ πουλί μου χαιρετίσματα πολλά.

Ἴβαλα, ἴβαλα, ὤ, πᾶμε γιαλό, γιαλό,
ἴβαλα, ἴβαλα, ὤ, μόνον ἐσέν᾿ ἀγαπῶ.

Ἡ κιθάρα μου νὰ σπάσει κι οἱ χορδές της νὰ σχιστοῦν
καὶ τὰ χέρια ποὺ τὴν παίζουν σὰν κεριὰ νὰ μαραθοῦν.

Ἴβαλα, ἴβαλα, ὤ, πᾶμε γιαλό, γιαλό,
ἴβαλα, ἴβαλα, ὤ, μόνον ἐσέν᾿ ἀγαπῶ.






Τα πράγματα δε συμβαίνουν από μόνα τους.
Εμείς τα συμβαίνουν.
Ίσως κάποια μέρα αυτό μας περάσει μαζί απέναντι*

change your heart

Change your heart
Look around you
Change your heart
It will astound you
I need your lovin'
Like the sunshine
Beck

Να τι θα άλλαζα από τη καρδιά σου, τίποτα!

οι καρδιές δε κάνουν λάθη

γι'αυτό και δεν αλλάζουν...

Οι καρδιές πονάνε ναι, 

αλλά γιατί κάποιο μυαλό μπήκε στη μέση, λέω εγώ.

Στα λέω αυτά γιατί τώρα που σου γράφω ακούω τις καρδιές γύρω μου να χτυπάνε σε αλλόκοτους και διαφορετικούς ρυθμούς. Κι όλοι τους σωστοί. Στα λέω αυτά τώρα, γιατί δεν ακούω κανένα μυαλό. Μην το σκέφτεσαι...

so is the day

να συναντάς το χρυσό του Van Gogh
να το κρατάς στη χούφτα σου*

[ήχος]

γίνε 'κείνο που σου μοιάζει

Σα να είναι όρθιος, έτσι μου φαίνεται από δω που κοιτάζω.
Αποφασισμένος, έτοιμος να περπατήσει. Σα να είναι ενεργό κάθε κύτταρο δικό του, ξύπνιο και ικανό, και όλα μαζί να προσπαθούν να τον κρατήσουν σε λίγο όρθιο, στις μύτες των ποδιών του, να δει μακριά. Να φτάσει το βλέμμα όσο πιο μακριά. Να μη σταματήσει πουθενά. Ούτε αυτός, ούτε το βλέμμα του. 
Αλλά όχι. Κάθεται. Κάθεται νωχελικά, καθόλου αναπαυτικά. Κάθεται και δεν κουνάει ούτε καν το κεφάλι για να δει τι συμβαίνει λίγο πιο μπροστά. Στα πέντε μέτρα ρε συ! Κάθεται μόνος. Αφού μόνος ήρθε, τι;
Κι όμως, λέει έχει παρέα.
Αχ, τόση παρέα, κι αυτός κάθεται. Και να, που θα σηκωθεί για να φύγει πάλι μόνος!
Αφού μόνος ήρθε.
Τι;

Τα είχα φήσει όλα να ωριμάσουν. Είχα υποθέσει

ότι όλα ήταν εντάξει. Η ζωή σου

πλοίο της γραμμής στο οποίο επιβιβάστηκα.

Δαπανηρή η εκπαίδευση που σου είχε ανατεθεί*.

Γράμματα γενεθλίων, Τεντ Χιουζ

Φωνές

- Κυρία κλαίτε;
- Μαρία γιατί είσαι έξω από τη τάξη σου;
- Κυρία θέλω να πιω νερό. Να πάω;
- Και βέβαια Μαρία μου να πας!
- Κυρία κλαίτε;
- Γιατί το λες αυτό Μαρία; Βλέπεις δάκρυα; δε βλέπεις!
- Κυρία δε βλέπω δάκρυα αλλά εσείς κλαίτε...











Όμως κι αυτή θα έχει πονέσει, κάποιος τύπος θα είν' στη μέση, 
από αυτούς στα γυμναστήρια, στης ΕΒΓΑ τα πρατήρια
που θα την ήθελε πιο χάρτινη και πιο ξανθιά και πιο γυμνή
και βέβαια ποτέ δε θα της είπε "Σ' αγαπώ"
Απλώς θα βρήκε κάποιαν άλλη από μιαν άλλη γειτονιά
και θα την άφησαν στα μαύρα της τα χάλια...

Απόψε φεύγει κάποιο τρένο, για ένα τόπο ωραίο και ξένο
αλλά εσύ πρώτη φορά νιώθεις πως όλα εδώ συμβαίνουν
Χριστός γεννάται σε ένα μήνα, κι ότι εύχεσαι ξεκίνα
όλα θα `ναι πάντα μαύρα μα θα κρύβουν μια φωτιά...

Φοίβος Δεληβοριάς