Πήγα, είδα
27.5.11
αλλόκοτα.οικείο
όπως το νερό φεύγει απ'τις χούφτες μου
κι η σκέψη φεύγει απ'τον έλεγχο
χάνω τον έλεγχο
κι εσύ είμαι πια εγώ
στην πιο αλλόκοτη αγκαλιά έκλαψα
στο πιο ηλίθιο σύννεφο κοιμήθηκα
ξύπνησα κλαίγοντας
και μίλαγα κινέζικα
κι εσύ με άκουσες
κι εγώ είμαι πια εσύ
f.m
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη ανάρτηση
Παλαιότερη Ανάρτηση
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου