ο ιππόκαμπος έχει ιππόκαμπο;

Δεν ξέρω.
Αλλά ξέρω 
οτι θυμάμαι
οτι αν με τραγουδούσες
θα ήθελα να είμαι στιχάκια του Φοίβου Δεληβοριά
ή το γκολ που πήρε το πρωτάθλημα
αν με έβλεπες θα ήθελα να είμαι η πιο λαμπερή γαλαζοπράσινη θάλασσα
αν έπινες τα δάκρυά μου θα είχαν κάτι από ανθρακικό και μέλι μαζί,
αν με φορούσες να είμαι εκείνο το σέξι φουστάνι το άνετο σαν το t-shirt της συναυλίας,
και μετά να ερχόσουν για καφέ στο Marais
και μετά να ερχόταν η ώρα να περπατήσουμε σε κοίνα τα πέταλα που στρώθηκαν για μας
και μετά,
και μετά θυμάμαι,
οτι αν παίρναμε φόρα πολύ,
φόρα στ' αληθινά πολύ,
μετά πετούσαμε στ' αλήθεια. Φτάναμε τόσο ψηλά.
Τόσο κοντά.
Και μετά γιορτή.
Γενέθλια.
Και πάλι από την αρχή.