διψάμε για ουρανό.
Μ. Σαχτούρης
Τα πράγματα δεν είναι άσπρα, ή μαύρα.
Μπορεί να είναι για παράδειγμα...μπλε!
Σαν τη θάλασσα, σαν τον ουρανό ή σαν το μελάνι που ξέφυγε απ΄το bic στιλό.
Δέκα χρόνια της πήρε, αλλά άξιζε τον κόπο να το μάθω.
Και τώρα, μου χτύπησε το κουδούνι και όπως ήμουν, με τις πιτζάμες, με πήρε,
με έβαλε στο μηχανάκι και με πήγε στο πιο ψηλό σημείο της πόλης να δω το φεγγάρι.
Σε έναν κατάμαυρο ουρανό.
αν και αυτό το κομμάτι επαναλαμβάνεται εδώ,
-κι εσύ καλέ μου αναγνώστη τα θυμάσαι όλα-
η αφιέρωση αυτή αξίζει μια εξαίρεση,
μιας και η αγάπη της,
είναι μια
Μ. Σαχτούρης
Τα πράγματα δεν είναι άσπρα, ή μαύρα.
Μπορεί να είναι για παράδειγμα...μπλε!
Σαν τη θάλασσα, σαν τον ουρανό ή σαν το μελάνι που ξέφυγε απ΄το bic στιλό.
Δέκα χρόνια της πήρε, αλλά άξιζε τον κόπο να το μάθω.
Και τώρα, μου χτύπησε το κουδούνι και όπως ήμουν, με τις πιτζάμες, με πήρε,
με έβαλε στο μηχανάκι και με πήγε στο πιο ψηλό σημείο της πόλης να δω το φεγγάρι.
Σε έναν κατάμαυρο ουρανό.
αν και αυτό το κομμάτι επαναλαμβάνεται εδώ,
-κι εσύ καλέ μου αναγνώστη τα θυμάσαι όλα-
η αφιέρωση αυτή αξίζει μια εξαίρεση,
μιας και η αγάπη της,
είναι μια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου