10.9.13

Για την προδοσία*


I know it's a bad trip,
believe me.
I know you're trapped.
Cause I've been there before.
And there's a way out.
You have everything that you need.
You only see yourself,
while judging others to be blind.
Stop thinking,
And open up your eyes.



"Πρέπει να κρατάμε μιαν υπόσχεση;
Πρέπει να δίνουμε μιαν υπόσχεση;
Εκεί που χρειάζονται υποσχέσεις δεν υπάρχει τάξη.
Πρέπει λοιπόν να οικοδομηθεί η τάξη.
Ο άνθρωπος δε μπορεί να υποσχεθεί τίποτα.
Τι υπόσχεται το χέρι στο κεφάλι;
Οτι θα παραμείνει χέρι και δεν θα γίνει πόδι.
Γιατί το χέρι, γίνεται κάθε εφτά χρόνια, κι ένα άλλο χέρι.
Όταν δώσεις σε κάποιον μιαν υπόσχεση και κατόπιν τον προδώσεις είναι σίγουρο οτι πρόδωσες τον ίδιο άνθρωπο;
Όταν δίνεις σε έναν άνθρωπο μιαν υπόσχεση κι αυτός βρίσκεται αδιάκοπα κάτω από διαφορετικές συνθήκες που σημαίνει οτι αλλάζει αδιάκοπα ανάλογα με τις συνθήκες και γίνεται άλλος άνθρωπος, πώς είναι δυνατό να κρατήσεις μιαν υπόσχεση που έδωσες σε κάποιον άλλο;
Αυτός που σκέφτεται προδίνει.
Αυτός που σκέφτεται δεν υπόσχεται τίποτα εκτός απο τ' ότι εξακολουθεί πάντα να σκέφτεται..."
Ιστορίες του κ. Κουνερ, η διαλεκτική σαν τρόπος ζωής, Μπερτολτ Μπρεχτ

Δεν υπάρχουν σχόλια: