25.9.13

κάπου στην Αμερική


Όλο μεταφράζω στίχουςαπό τα τραγούδια μου τα αμερικανικάαλλάζω τους ρυθμούς τους ήχους
και από Ροκ εν Ρολ τα κάνω τσάμικα *

























Η Χριστίνα μαγειρεύει καλύτερα απ' όλες μας 
γι' αυτό και τη μπερδεύουμε με τη μικρή Ελένη,
τη γυναίκα του Πατώκου και τη Στέλλα.
Όμως μόνο αν η Χριστίνα βάλει 3-5 κοπέλες φρέσκες,
τις τσιγαρίσει σε φρέσκο αέρα,
και τις αφήσει να μαραθούν στον ήλιο,
τότε μόνο καταλαβαίνεις πόσο πανούργα είναι.



10.9.13

Για την προδοσία*


I know it's a bad trip,
believe me.
I know you're trapped.
Cause I've been there before.
And there's a way out.
You have everything that you need.
You only see yourself,
while judging others to be blind.
Stop thinking,
And open up your eyes.



"Πρέπει να κρατάμε μιαν υπόσχεση;
Πρέπει να δίνουμε μιαν υπόσχεση;
Εκεί που χρειάζονται υποσχέσεις δεν υπάρχει τάξη.
Πρέπει λοιπόν να οικοδομηθεί η τάξη.
Ο άνθρωπος δε μπορεί να υποσχεθεί τίποτα.
Τι υπόσχεται το χέρι στο κεφάλι;
Οτι θα παραμείνει χέρι και δεν θα γίνει πόδι.
Γιατί το χέρι, γίνεται κάθε εφτά χρόνια, κι ένα άλλο χέρι.
Όταν δώσεις σε κάποιον μιαν υπόσχεση και κατόπιν τον προδώσεις είναι σίγουρο οτι πρόδωσες τον ίδιο άνθρωπο;
Όταν δίνεις σε έναν άνθρωπο μιαν υπόσχεση κι αυτός βρίσκεται αδιάκοπα κάτω από διαφορετικές συνθήκες που σημαίνει οτι αλλάζει αδιάκοπα ανάλογα με τις συνθήκες και γίνεται άλλος άνθρωπος, πώς είναι δυνατό να κρατήσεις μιαν υπόσχεση που έδωσες σε κάποιον άλλο;
Αυτός που σκέφτεται προδίνει.
Αυτός που σκέφτεται δεν υπόσχεται τίποτα εκτός απο τ' ότι εξακολουθεί πάντα να σκέφτεται..."
Ιστορίες του κ. Κουνερ, η διαλεκτική σαν τρόπος ζωής, Μπερτολτ Μπρεχτ

5.9.13

this is a song about a bad girl*









Ο έρωτας κι ο χρόνος
είναι τα πιο νοθευμένα κοκτέιλ.
Κυκλοφορούν στο αίμα.
Νιώθεις ευφορία.
Κυκλοφορούν στο αίμα,
γίνονται οξύ και τα καίνε όλα.
Καμία ευφορία.




what my heart feels
my lips must confess
so I will never let her alone

Lee Moses - Bad Girl

2.9.13

πρώτη του Σεπτέμβρη



Ό,τι δεν κατάφερες την πρώτη του Γενάρη-
αυτή του Σεπτέμβρη θα έρχεται πάντα πρώτη.



























Κάθε Σεπτέμβρη θα γυρνάς απ' το χωριό σου
και μόνο απ' τα άσπρα μέρη κάτω απ' το μαγιό
θα αναγνωρίζω το κορμάκι το δικό σου
που τους χειμώνες το κοιτάζω μόνο εγώ

Και τι έχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω....
αυτός τη νύχτα κλείνει εγώ μένω ανοικτός
κι αν καταφέρω και τον πάγο σου τον λιώσω 
κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως.....
Φοίβος Δεληβοριάς