Έστω ο αφέντης οτι περπατάει.
Έστω οτι για πρώτη φορά, πήρε μαζί του και τα έξι του σκυλιά.
Τεντωμένα σχοινιά προς κάθε κατεύθυνση.
Πρώτη φορά στο δρόμο με τον αφέντη.
Λυσσασμένη χαρά επί έξι.
Δεν είναι οι ανάσες λίγες. Φτιάχνουν σύννεφο πάνω από τη πόλη του.
Έστω οτι τα αφήνει ελεύθερα.
Και τα έξι.
Είναι το όριο του αυτό ξέρεις.
"suddenly I can't remember,
how to stop, or turn around"
[ήχος]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου