Την περίμενε 28 μέρες να βγει στο μπαλκόνι.
Περίμενε να τη χαζέψει,
να πλημμυρίσει από το δικό της το φως.
Κι όταν βγήκε στο μπαλκόνι,
η Πανσέληνος, το φεγγάρι το ίδιο,
πήρε μια βαθιά ανάσα και
έκλεισε τα μάτια να ξεδιψάσει τη στιγμή.
Άξιζε το περίμενε, σκέφτηκε.

"να ακολουθείς το ποτάμι"