Η φωτογραφία λοιπόν πιστεύεις πως αποκτά υπόσταση εφόσον συνοδεύεται από κείμενο που καλό είναι να προκαλεί άνοστη σύγχιση, φλεγόμενη αναζήτηση του τίποτα, επιβεβαιωμένη επιτήδευση του γίγνεσθαι ως φαίνεσθαι και ένα πορτοφόλιο με εύθυμη ποικιλομορφία της εκρεμμότητας που ελοχεύει, και τη μπουρδολογία των στραγγαλισμένα βιασμένων ελληνικών, όπως αυτά που διάβασες μόλις. Και που διαπερνώντας τη ψυχολογία του "τι λέει ο ποιητής" παίρνουν θέση στο "ααα...μα θα είναι τέχνη, γι' αυτό δεν το κατάλαβα!"
Αγαπητέ Έλληνα. Εσύ που χρόνια μαζεύεις στιχάκια και τα αναρτάς δίπλα από τυπώματα. Πέτα το σύμπλεγμα και προχώρα χωρίς να το σκέφτεσαι. Ίσως τότε, κάτι γίνει...
emotionally yours
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου