31.3.12

vintage feelings, trendy enough


















τι φρέσκο μπορεί να κουβαλάει το παλιό που γίνεται μόδα;
είναι vintage ή απλά old fashion ;
είναι μοδάτο και τρέντι ινάφ...;
αναπαραγωγή του παλιού.
τόνοι αέρα της δεκαετίας που δεν έζησες.
είναι η νοσταλγία μόδα;
η λύπη;
η χαρμολύπη;
η χαρά;
η απομόνωση;
η φθορά θα 'ναι μόδα δε μπορεί.
το βλέπω στο φθαρμένο σου το τζιν.
αυτό το vintage το συναίσθημα τελικά πολύ σου παει!


30.3.12

σσσςς!






















"...Άλλωστε, αναρωτήθηκε, τι σημαίνει προσωπικό μυστικό; μήπως εκεί κρύβεται τελικά το πιο ατομικό, το πιο αυθεντικό, το πιο μυστηριώδες στοιχείο ενός ανθρώπου; μήπως με τα προσωπικά της μυστικά η Σαντάλ γίνεται το πλάσμα που αγαπάει αυτός; Όχι. Μυστικό είναι ο,τι πιο κοινό, πιο τετριμμένο, πιο επαναλαμβανόμενο και ίδιο σε όλους: το σώμα και οι ανάγκες του, οι αρρώστιες του, οι μανίες του, η δυσκοιλιότητα, λόγου χάρη, ή η περίοδος. Και αυτά τα μυστικά τα κρύβουμε με ντροπή όχι επειδή είναι τόσο προσωπικά αλλά, αντιθέτως, επειδή είναι απελπιστικά απρόσωπα..."

Μιλαν Κουντερα, Η ταυτότητα

28.3.12

χρόνος


δυο λεπτά να βάζω τη δευτέρα με πατημένο συμπλέκτη
τρια λεπτά στο ασανσέρ
42 δευτερόλεπτα πατώντας το κουμπί
100 ζωές
100 ζωές χαμένες
κι άλλες τόσες κερδισμένες
1 αναμονή

25.3.12

η σημαία η δικιά μου







σήμερα ανεμίζει
σήμερα την παίρνει ο αέρας
κι όπως φαίνεται από μάκρια
μόνο γιορτή θυμίζει...
Εμπρός λοιπόν,
χρόνια μου πολλά!

22.3.12

πριν φύγω


θα 'θελα να μαζέψω όλες τις φωτογραφίες
σε αυτές που είμαι μέσα και δεν θα το μάθω ποτέ, σε αυτές που είμαι όμορφη, άσχημη, με ρυτίδες, με φακίδες, σ' αυτές που είμαι κομμάτια ή φωτιά, στις θολές, τις κουνημένες, ή στις καμμένες. Να τις μαζέψω όλες και να μην κοιτά κανείς. Ναι. Να τις μαζέψω όλες.

21.3.12

το σωστό ποίημα

θυμίζει κουρασμένο σώμα που μόλις έχει γυρίσει από την πιο υπέροχη βόλτα
κι ακόμα
χτες άκουσα
πως συχνά γεμίζεις τη ζωή σου φωτογραφίες και η οι φωτογραφίες σου κοντεύουν να μην έχουν πια ζωή*
και όπως το άκουσα
μου έμοιαζε για ποίημα
κι ακόμα
χτες έκανα
την πιο ωραία μου βόλτα

20.3.12

θάνατος μαϊμού*

μην έρθεις
θα 'χω δουλειά
πολλή δουλειά
μην έρθεις
θα 'χω πολλά
μην έρθεις
είναι αργά
μην έρθεις













Everybody's got something to hide, except for me and my monkey

Me and my monkey
With a dream and a gun
I'm hoping my monkey don't point that gun at anyone
Me and my monkey
Like Butch and the Sundance Kid
Trying to understand why he did what he did
Why he did what he did 

oh, c
ome on and take it easy


*στα ψέμματα

18.3.12

a dot is a lot












Πόσον ήλιο και φως αντέχεις;
να καίει το δέρμα
να ρέει στο μπλε.
Το δέρμα της έκαιγε
το βλέμμα της έκλαιγε.
Πιο ψηλά!
Λίγο ψηλότερα!
Μιαν ανάσα ακόμα,
ένας ήλιος!
Κι άλλος ένας!
Δυο ήλιοι να καίνε ψηλά.
Πέντε ήλιοι...
Μα είσαι σοβαρή;
κάθεσαι και τους μετράς...;!
κάθισε ήσυχα παιδί μου,
φρόνιμα σου λέω.
Μπόρα είναι, θα περάσει.

16.3.12

όλα σου τα 'μαθα μα ξέχασα...




















...
μια βόλτα,
μια λέξη.
μπορεί μια λέξη να φαίνεται τόσο όμορφη,
και μπορεί η ίδια λέξη να γίνει ο φασισμός ο ίδιος.
Πάντα, 
Ποτέ, 
Όλοι.

14.3.12

από πού να ξεκινήσω;


από πού;
και πού να τελειώσω;
τα φέρνω από 'δω
τα πάω απο κει
τα φέρνω πάλι εδώ.
Από πού να ξεκινήσω;
Και τι να γίνει τώρα που τελικά έχω ήδη ξεκινήσει; 
Δηλαδή το ερώτημα, υποθέτω, είναι από πού ξεκίνησα.
Υποθέτω, από τη πρώτη φορά που έπεσα...
Και ξανασηκώθηκα.


It all starts somewhere
It all starts with one
Everything comes from something
It all starts with one
It all starts somewhere
It all starts with one
Nothing comes from nothing
It all starts with one
First everything is quiet
A breath of air from lips and tongue
Then the sound makes the world wild
One, two, three more
We can do more
Much more, let's do more
Much more, let's say more
We are more
Stones from dust
Anger from fear
Poetry from heartbeats
Revolution from dreams
 

13.3.12

μέσα!
























"πώς κερδίζεται το παιχνίδι;
ο παίκτης που εξαντλεί πρώτος όλες του τις μάρκες,
κερδίζει τη μπάνγκα του γύρου.
Ο παίκτης με το νούμερο 2 ξεκινά τον επόμενο γύρο κ.ο.κ"





11.3.12

δεν ξέρω


Δεν ξέρω τι ώρα είναι τώρα που σου γράφω, δεν ξέρω τι ώρα θα το δεις. Δεν ξέρω πού θα είμαι και αν θα σκέφτομαι. Δεν ξέρω αν οι διακοπές που χρειάζομαι θα διακόψουν τα πάντα. Δεν ξέρω αν ο χρόνος που θα περάσει θα συναντήσει τον επόμενο. Δεν ξέρω αν θα γράφω γιατί πρέπει ή γιατί το έχω ανάγκη. Δεν ξέρω αν θα με κοιτάς στα μάτια με μάτια που λάμπουν. Δεν ξέρω το αύριο που μου λες πότε θα έρθει. Δεν ξέρω πολλά. Δεν ξέρω τίποτα. Δεν ξέρω τι ώρα είναι και γιατί να μάθω. Δεν θέλω να το μάθω. Δεν θέλω να ξέρω πολλά.  

Ίσως τελικά, μου φτάνει να ξέρω οτι ξέρεις. 


η μελωδία της ευτυχίας




@ Καραγκιόζης

9.3.12

CAFEdeFLORE

πόσο υπέροχη η προσμονή του καφέ
μη μετρήσιμη.
σαν τη λαχτάρα,
την πλήξη,
την υπομονή,
τη θαλπωρή
και τη συμπόνια 




8.3.12

ένα καφέ


μπορεί να περιμένει
χρόνια σε έναν τοίχο
μπορεί να περιμένει δυο ζωές
ή και τρεις ακόμα ακόμα.
Εξαιρετικό!

7.3.12

5.3.12

περιμένοντας την απόδειξη



Έστω οτι το χ ισούται με όλες τις ποσότητες όλων των χ
Έστω οτι το χ ισούται με το κρύο
Κάνει κρύο το Δεκέμβρη
Οι μήνες που κάνει κρύο είναι από Νοέμβρη έως Φεβρουάριο
Είναι τέσσερις μήνες με κρύο, και τέσσερις με ζέστη,
αφήνοντας έξω τέσσερις μήνες απροσδιόριστης θερμοκρασίας.
Το Φεβρουάριο χιονίζει.
Το Μάρτιο η λίμνη είναι μια λίμνη χιονιού.
Το Σεπτέμβριο οι μαθητές επιστρέφουν και τα βιβλιοπωλεία είναι γεμάτα.
Έστω οτι το χ ισούται με το μήνα των γεμάτων βιβλιοπωλείων
Ο αριθμός των βιβλίων προσεγγίζει το άπειρο όπως ο αριθμός των μηνών που έχει κρύο προσεγγίζει το τέσσερα.
Ποτέ δεν θα είμαι τόσο κρύος τώρα, όσο θα είμαι στο μέλλον.
Το μέλλον του κρύου είναι άπειρο.
Το μέλλον της ζέστης είναι το μέλλον του κρύου.
Τα βιβλιοπωλεία είναι άπειρα κι έτσι δεν είναι ποτέ γεμάτα εκτός του Σεπτέμβρη

4.3.12

άκουσα



















την καρδιά μου
τα εξ' αμάξης
παπάδες
γνώμες
φωνές
από τα fm τραγούδια παλιά
την άκουσα
σε άκουσα



No se, que tienen tus ojos

2.3.12

ροκ σταρ










ου, καλά είσαι.
από μικρή ήξερα οτι θα γίνω τέτοια.
θα παίρνω το μικρόφωνο και συ θα μ' ακολουθείς.
θα κάθομαι αναπαυτικά στη πολυθρόνα κι εσύ 
θα μου βολεύεις το στέμμα στα υπέροχα μαλλιά μου.
ναι, ου,
από μικρή το 'ξερα. 
Μη κοιτάς τώρα που έχασα το ρυθμό.
Που παραπατάω στα σκαλιά και στη πίστα.
Μην ακούς που φαλτσάρω.
Δε μου δίνουν και καλά τραγούδια.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι,
με φάγαν τα κυκλώματα.