η αλήθεια είναι πως για τεχνικούς λόγους και μόνο, χάθηκα και με έχασα. Μου έλειψε το γράψιμο. Γιατί είναι εκτόνωση, όπως και να το κάνεις... Πέρασε καιρός πολύς, και πήγα, και είδα, και άκουσα, και έζησα πολλά. Καιρός να τα βάλω σε μια σειρά λοιπόν!
Ξεκινώ με το cd που μου δώρισα πρόσφατα και αγάπησα δυνατά. Vintage από Vassiliko παίζει και ξαναπαίζει... Και με βάζει σε μια vintage διάθεση, και σε ένα νοσταλγικό ρυθμό,, διόλου ανοιξιάτικο. Δε βαριέσαι όμως;! Είναι μερικά πράγματα που σε κρατάνε πίσω κι εσύ αντίσταση δε προβάλεις καμία... Καλή ακρόαση.
