Πήγα, είδα:τη Σπείρα Σπείρα
Festi valium 09- σας λείπει τίποτα;
Δευτέρα 24 Αυγούστου
στο Αμφιθέατρο κάστρου Καλαμάτας
Λοιπόν, τη Σπείρα-Σπείρα την είχα ξαναδεί πριν κάτι χρόνια, στο φυσικό της χώρο. "Μπιμπερό" ήταν ο τίτλος και μπορώ να πω, πως είχα τρελλαθεί!
Μου άρεσε αυτή η σπιρτάδα, μου άρεσε που πάλευα να κατατάξω κάπου αυτο που έβλεπα και που ποτε δεν το καταφερα-και γιατι να το κανω άλλωστε? Σε κάθε περίπτωση ήταν πέρα από τις προσδοκίες μου αυτο που τελικά είχα δει. Τους λάτρεψα όλους!
Είδα το λοιπόν ξανά τη Σπείρα Σπείρα στο κάστρο της Καλαμάτας. Δεν ξέρω. Σε καμία περίπτωση δεν είχε τη δυναμική των προηγούμενων ετών. Δυστυχώς. Θέλω να πιστεύω οτι αυτη χανεται λόγω χώρου και αναπόφευκτης κούρασης των παιδιών που οργώνουν την Ελλάδα.
Άλλο να ακούς το "αυτη η νύχτα μένει" σε ενα κλειστό δωμάτιο, και άλλο σε ενα υπαίθριο θέατρο. Οκ.
Όμως ένιωσα πως και η δομή, ήταν λιγότερο παρούσα και δουλεμένη. Σχεδόν ανύπαρκτη. Ήταν μέρος ενός σχεδίου; δεν ξερω.... Κι αν δεν το "έπιασα" φταίω εγω?
Παρακολουθούσα την παράσταση και δεν αφέθηκα ρε παιδί μου όπως παλιότερα. Εντάξει, μεγαλώνω κι εγώ, αλλά και η παράσταση, έχασε..... Δε συγκινήθηκα, δε καρδιοχτύπησα, και το λαχταρούσα τόσο...!
Και δεν είναι οτι τα ήθελα αυτά να τα ζήσω και δεν, είναι που μπορούσαν τα παιδιά και δεν.
Όπως και να έχει, εγω την ομάδα αυτη θα την ξαναδω. Απλά στο θεατράκι της. Απλά και ωραία. Θα τραγουδήσουμε μαζί τα πιο ωραία λαικά και όχι μόνο και θα φύγω τρελλαμένη....
+ο Κραουνάκης ρε παιδί μου είναι μια παράσταση από μόνος του! Υπέροχος!
++ η ομάδα είναι τόσο δεμένη
+++ η κοπέλα με το κλαρινέτο και τη φωνή σαν της Σωτηρίας Λεονάρδου
- η απούσα δομή. τελικά ήταν συναυλία με σκετσάκια ή παράσταση με τραγούδια;
-- η βιασμένη τοποθέτηση για τη σεξουαλικότητα (να νιώσω άσχημα αν δεν είμαι gay?)
---δε βρίσκω κάτι άλλο
Μου άρεσε αυτή η σπιρτάδα, μου άρεσε που πάλευα να κατατάξω κάπου αυτο που έβλεπα και που ποτε δεν το καταφερα-και γιατι να το κανω άλλωστε? Σε κάθε περίπτωση ήταν πέρα από τις προσδοκίες μου αυτο που τελικά είχα δει. Τους λάτρεψα όλους!
Είδα το λοιπόν ξανά τη Σπείρα Σπείρα στο κάστρο της Καλαμάτας. Δεν ξέρω. Σε καμία περίπτωση δεν είχε τη δυναμική των προηγούμενων ετών. Δυστυχώς. Θέλω να πιστεύω οτι αυτη χανεται λόγω χώρου και αναπόφευκτης κούρασης των παιδιών που οργώνουν την Ελλάδα.
Άλλο να ακούς το "αυτη η νύχτα μένει" σε ενα κλειστό δωμάτιο, και άλλο σε ενα υπαίθριο θέατρο. Οκ.
Όμως ένιωσα πως και η δομή, ήταν λιγότερο παρούσα και δουλεμένη. Σχεδόν ανύπαρκτη. Ήταν μέρος ενός σχεδίου; δεν ξερω.... Κι αν δεν το "έπιασα" φταίω εγω?
Παρακολουθούσα την παράσταση και δεν αφέθηκα ρε παιδί μου όπως παλιότερα. Εντάξει, μεγαλώνω κι εγώ, αλλά και η παράσταση, έχασε..... Δε συγκινήθηκα, δε καρδιοχτύπησα, και το λαχταρούσα τόσο...!
Και δεν είναι οτι τα ήθελα αυτά να τα ζήσω και δεν, είναι που μπορούσαν τα παιδιά και δεν.
Όπως και να έχει, εγω την ομάδα αυτη θα την ξαναδω. Απλά στο θεατράκι της. Απλά και ωραία. Θα τραγουδήσουμε μαζί τα πιο ωραία λαικά και όχι μόνο και θα φύγω τρελλαμένη....
+ο Κραουνάκης ρε παιδί μου είναι μια παράσταση από μόνος του! Υπέροχος!
++ η ομάδα είναι τόσο δεμένη
+++ η κοπέλα με το κλαρινέτο και τη φωνή σαν της Σωτηρίας Λεονάρδου
- η απούσα δομή. τελικά ήταν συναυλία με σκετσάκια ή παράσταση με τραγούδια;
-- η βιασμένη τοποθέτηση για τη σεξουαλικότητα (να νιώσω άσχημα αν δεν είμαι gay?)
---δε βρίσκω κάτι άλλο
