νέα

...και πέρασε ο καιρός κάπως έτσι.
Και ο καιρός άλλαξε.
Και ο χρόνος άλλαξε.
Κι εγώ άλλαξα.
Έμαθα.
Ποτέ δεν ήμουν η καλύτερη μαθήτρια βέβαια, είχα τους δικούς μου χρόνους.
Ελάχιστοι τους σεβάστηκαν.

Η υδρόγειος γυρίζει.
Είμαι πάνω στο αεροπλάνο.
Κι εγώ γυρίζω.
Μπορεί να φεύγω, να αλλάζω τόπο, αλλά γυρίζω.
Επιστρέφω.
Σε αυτό το χαμόγελο που έχουν τα παιδιά,
στη ζωή.

Δεν είναι καινούρια αρχή.
Είναι η ίδια η ζωή.


Σας ευχαριστώ όλους απο καρδιάς.
Φ.Μ.Χ.